حکومت و بحران هویت در ایران

هویت  یعنی فرایند ساخته شدن معنا بر پایه یک ویژگی فرهنگی یا یک دسته ویژگی های فرهنگی که بر دیگر منابع برتری دارند، می باشد. در ایران و خصوصا پس از وقوع انقلاب اسلامی هویت ملی و حتی سایر جنبه های هویت فردی در هویت دینی ایرانیان ذوب گردید و دین مهمترین عنصر هویت بخش شهروندان ایرانی گردید. این منوال در دهه دوم و سوم پس از انقلاب دچار تحول شد و اختلال و بحران هایی در هویت دینی ایرانیان به وقوع پیوست. پیوند وثیق میان هویت دینی و مناسبات سیاسی در ایران اسلامی که به صور مختلف در دولت های پس از انقلاب دچار فراز و نشیب هایی گردید ، مهمترین عاملی محسوب می شود که با داشتن همبستگی مستقیم ، وقوع اختلال و بحران در یکی را به دیگری سرایت می دهد. بر این اساس ما نیز با مراجعه به منابع محدود و مکتوب در این زمینه سعی در تبیین این فرایند می نماییم